Dokumentarci

[Ed Gein]

Children of Crime: Mary Bell (1998)

 

 

Da li su deca ZLA ? Bogme deca i te kako umeju da budu ZLA, a posebno prema svojim vršnjacima i mlađima od sebe, po obdaništima i školama. E, a ako su deca u većini slučajeva jako okrutna u tim nekim predpubertetskim godinama kako onda opisati 10-ogodišnju devojčicu koja je zadavila dvoje klinaca od 3 i 4 godine, te na mrtvom telu ovog mlađeg urezala svoje inicijale makazama, zatim ga malo ošišala, i tako, isprobavala svašta, i zapravo se igrala sa mrtvim telom kao što bi se igrala sa lutkom.

 

 

Mesto dešavanja Scotswood, Engleska, leto '68. Izuzetno ljupka curica Mary Bell, što ćete moći i da vidite u dokumentarcu, je čak sa svojom starijom i pomalo retardiranom drugaricom provalila i u obdanište par dana nakon poslednjeg ubistva, gde su napisale poruke sa pretnjama i gde su bukvalno i priznale taj zločin, u fazonu kao ubijaćemo još, naravno nisu se potpisale svojim imenima ali je bilo očigledno da su to dečije škrabotine, tako da to niko nije uzeo za ozbiljno. Tu je naravno jos niz bizarnih akcija, koje ne bih da otkrivam da ne pokvarim ugođaj, samo ću reći da je samo suđenje bilo najbolesnije, jer kako suditi devojčici od 11 godina pobogu, i u koju ustanovu je poslati potom ? Ej bre, devojčica na putu da postane serijski ubica ?! Šta ju je to nagnalao da postane takva, kakva je to kombinacija genetike i uslova u kojima je odrastala, uticala na njen nezapamćen sadistički poriv, bez imalo osećaja krivice, jer ona se ponašala kao pravi matori psihopata ?

 

 

Evo vam samo jedan primer, tog dana kad je nestao taj mlađi klinac, ona se ponudila njegovoj mnogo starijoj sestri da ga potraže, a sve je navodeći na mesto gde je ležalo mrtvo telo deteta, i to samo da bi videla njenu reakciju. Neverovatna priča, i ne bi je nikako valjalo propusti, ovo poručujem čak i onima koji ne vole serial killer dokumentarce. A mene je zapravo velečasni Joe Coleman prvi inicirao svojim okultnim portretom Meri Bel (možete ga vidite dole), a o kome je govorio u dokumentarcu "Into the Night with Joe Coleman and Asia Argento", da se zainteresujem za ovaj slučaj, i nisam se prevario. Znači, zaista odlična istinita priča, i za nas koji volimo bizarno, ali može da bude i jako poučan dokumentarac, npr. šta sve može da se izrodi ako zapostavite svoju decu ili ih, daleko bilo, zlostavljate, kao što je Meri bila zlostavljana. Uglavnom, ovo je jedan od dva slučaja koji su šokirali Englesku pa i čitav svet, a gde su deca hladnokrvno ubijala mlađe od sebe. Jer kako je to lepo objašnjeno ovde, odrasle serijske ubice napadaju obično najranjivije osobe, da bi mogli da ih kontrolišu u potpunosti, znači, obično su to žene, a u najvećem broju slučajeva prostitutke, a Meri Bel je radila isto to, pa pošto je i sama bila dete ona je svoj plen tražila među decom mlađom od sebe. Jebeno, zer ne ?

 

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2009/03/mary-bell-children-of-crime.html

[Ed Gein]

UPDATE : ABRAKSASOV VODIČ DOWN THE DRAIN

Knjiga će od sutra biti u knjižarama u centru Beograda, a do kraja nedelje i u knjižarama po Srbiji. Over.

 

P.S. Naravno uvek može se pazari i kod mene uz popust

[Ed Gein]

ABRAKSASOV VODIČ - KONAČNO U KNJIŽARAMA !

 

 

Došao je konačno i taj dan, knjigu od jutros možete naći u svim većim beogradskim knjižarama, a do kraja nedelje i širom Srbije. Cena je 400 dinara, i to je u principu to. Ako bude nekih nedoumica postavite pitanje u komentar ili na mejl. Inače, knjiga će moći da se nabavi i u svim ex-YU republikama, s tim što ćete morati prethodno da mi se najavite mejlom : [email protected]. Hvala.

 

U svrhu ove virtuelne promocije spremio sam eksluzivni predgovor koji je napisao mister Dejan Ognjanović, i naravno intervju sa mnom koji je Ghoul uradio u decembru prošle godine, to za one koji su ga tad omašili. Dakle idemo prvo sa predgovorom, pa onda intervju. Eto, i nadam se da ćete uživati, ako je to uopšte moguće.

 

Predgovor:

DOKUMENTOVANJE ZVUKA KOŽE KOJA TRULI

 

Prvi tekst koji sam u životu svom preveo i video ga objavljenog (pa makar to bilo u jednom fanzinu – prištinskom, sasvim prikladno nazvanom Kosmetpoliten) zvao se DOKUMENTOVANJE, KAO ŠTO I ČINIM, ZVUKA KOŽE KOJA TRULI. Bio je to sasvim pristojan članak o sklonosti ljudi prema lošim vestima, o negativnosti u nama i oko nas koja nas nagoni da radoznalo virimo kad prolazimo kraj mesta saobraćajne nesreće, ili da se okupljamo na gomilu kad čujemo da je u komšiluku bio neki zločin.

 

Negativnost nije sporna, ona je svuda, i od loših vesti nema bežanja. Život se, uostalom, i sastoji od nešto malo kratkih predaha između loših vesti, počev od ultimativne, rođenja – pa do (neizbežne) smrti.

 

Dokumentarci o kojima se piše u ovoj knjizi pretežno se bave mračnom stranom postojanja – ratnim i mirnodopskim zločinima, serijskim ubicama, manijacima, ludacima, psiho-guruima, fanaticima, kontroverznim okultistima, mentalnim bolesnicima sa dijagnozom ili bez nje, svesnim ili nesvesnim da su ludi, te raznim drugim manje ili više poremećenim, skrajnutim, otkačenim, blesavim, luckastim, benignim, ali i malignim autsajderima.

 

Većinu ovih ljudi običan čovek ne bi poželeo da sretne ni u dobro osvetljenoj i napučenoj ulici, ali zato su tu filmovi – posebni filmovi o posebnim ljudima i njihovim pričama, za posebnu publiku, naravno: za onu koja pred mrakom ne zatvara oči. Dokumentovanje mraka, ludila i truleži u njima izvedeno je na način koji prevazilazi puko reportažno beleženje za Beogradsku hroniku i njene belosvetske rođake. Izbor naslova koji slede napravljen je, između ostalog, i po tome koliko istinitosti, odnosno slojevitosti i mnogoznačnosti, određeni dokumentarac uspeva da postigne. Jer, laiku se može činiti da je za dobar film ove vrste dovoljna zanimljiva situacija i/ili sagovornik, te kamera koja će to da uslika. Međutim, da se prodre između redova, da se uđe u srž priče, u suštinu koja određenog čoveka ili priču čini posebnim, potrebno je mnogo, mnogo više. O tome govori autor knjige, pa neću da ovde kvarim zadovoljstvo koje njegove analize donose.

 

Ovo što sledi nisu filmske kritike, niti je autor tekstova filmski kritičar. To ističem kao njihov veliki, možda i ključni kvalitet. Osvrti na ovim stranicama nisu potekli od uma ispranog u nekoj od ovdašnjih "filmskih" škola u kojima se sistematično ubijaju znanje, volja i ljubav prema filmu i zamenjuju nekim davno-prevaziđenim ili nikad-aktuelnim naklapanjima i suvim, beživotnim teorijama te idolatrijom sumnjivih "klasika".

 

Bojan Pandža se školovao u školi života, i puno je naučio čak i iz lekcija koje je omašio. Ponekad se isplati ponavljati. Što te ne ubije, čini te jačim. Pandža u svojim tekstovima ne krije svoje traume, frustracije, promašaje, zablude, ožiljke. Sve i kad bi pokušao, to bi bilo fejk. Umesto toga, on ih ogoljava i iz njih, iz mudrosti koju su mu donele, crpe snagu, ubedljivost i čvrstu zaleđinu da se uopšte oglasi o tim filmovima sa autoritetom koji se u "filmskim" školama ne stiče, niti se u njima može steći. Iz onoga što je osetio na sopstvenoj koži Pandža povlači paralele sa naslovima o kojima piše, i dokumentuje ne samo filmove nego i tu istu kožu usred procesa truljenja naživo. Zbog toga su i njegovi tekstovi, baš kao i dokumentarci koje je odabrao, bolno direktni i istiniti. Nema laži, nema prevare: umetnost zahteva fanatizam i posvećenost, a ovi kvaliteti se iz Bojana Pandže prelivaju i prožimaju mu sve tekstove, prirodno i bez kalkulacije.

 

Tekstovi koji čine ovu knjigu nisu naručeni, niti su pisani za honorare, ili slavu, ili ubijanje vremena. Ovo nije suvoparna magistarska teza, reciklirano "filozofiranje" i kvazi-analiziranje toga šta su Marx, Frojd, Lakan, Žižek i ko zna koji "autoriteti" rekli o ovome ili onome. Sve što ćete pročitati na narednim stranicama dolazi pravo sa autentičnog izvora, bez posrednika i tuđeg prežvakavanja: nastalo je jer je moralo da nastane, zato jer je autor u tome video i jedan oblik auto-egzorcizma i auto-terapije. I on to ne krije. On se ne trudi da nam se dopadne, ili da zvuči pametno. Ne namiguje nam iz teksta niti nas muva laktom u rebra kako bi nas zagolicao. Sve ovo napisano je pre svega i iznad svega za sebe samog – i to je, bar u ovom slučaju, samo još jedan dodatni garant kvaliteta.

 

Jer, previše je pozeraja i ispraznog trućanja, maskiranog nekakvom "teorijom", u današnjoj kvazi-filmskoj misli, ne samo u Srbiji, ne samo u domaćim knjigama (ili na blogovima) koji se navodno bave filmom. U toj tmuši i čemeru, u sveopštoj demokratizaciji koju je World Wide Web doneo svakome da piskara koješta i to plasira masama, blog Bojana Pandže po imenu Abraxas365 zablistao je kao jedno od retkih svetala u tami. To je brzo postalo jedno od onih kultnih mesta za "posebnu" klijentelu, za ljude sa posebnim potrebama – od kojih se najposebnija potreba tiče autentičnog, relevantnog suda. Paradoksalno, ali istinito: takav sud i takvo znanje danas ne možete dobiti u školi, za velike pare, ali možete na Abraxasovom blogu, za dž. A sada možete i u ovoj knjizi.

 

Svaki iole iskusan tragalac za vrstom filmova koje Pandža promoviše i kritikuje može relativno lako da linkove za njihovo skidanje sa neta pronađe i negde drugde. Koliko god dragoceni, ti linkovi na ovom blogu zapravo su sekundarni, jer pravi biseri kriju se upravo u obrazloženjima, "kritikama" tih filmova, koji su potpuno prajsles: životni, duhoviti, ekscentrični, iskreni, pronicljivi, tačni – jednom rečju, istiniti! Dođite zbog linka, ostanite zbog lika.

 

U trenutku dok pišem ove redove, Abraxasov blog ima 200 registrovanih pratilaca, i prosek od oko 1,500 poseta dnevno. On je postao deo interesantnog fenomena da se najzanimljivija i najživlja filmska misao u Srbiji danas nalazi upravo na blogovima. Kult Abraxasa svakodnevno raste, i ja se nadam da će i ova knjižica sa izabranim tekstovima sa tog bloga postati kultni predmet na kućnom oltaru svakog pravog srpskog domaćina, hrišćanina i rodoljuba.

 

U to ime, živeli!

 

Dejan Ognjanović

 

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2011/04/abraksasov-vodic-konacno-u-knjizarama.html

[Ed Gein]

Evo i Dejan Ognjanović je napisao koju :

http://cultofghoul.blogspot.com/2011/04/abraxasov-vodic-niz-dokumentarni-film.html

[Ed Gein]

Promocija u Rumi - četvrtak 28.04. u 19h

 

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2011/04/promocija-u-rumi-cetvrtak-2804-u-19h.html

 

http://www.facebook.com/profile.php?id=100001018724504&sk=photos#%21/event.php?eid=141220639284156

[Srlandand]

Upravo sam pogledao i skroz mi se svideo

 

Exit Through the Gift Shop (2010) prevod

 

 

 

The story of how an eccentric French shop keeper and amateur film maker attempted to locate and befriend Banksy, only to have the artist turn the camera back on its owner with spectacular results.

Billed as 'the world's first street art disaster movie' the film contains exclusive footage of Banksy, Shephard Fairey, Invader and many of the world's most infamous graffiti artists at work.

 

Thierry Guetta, is a French immigrant living Los Angeles with his loving wife and children and a good honest job, but there is one object he will never leave the house without; his video camera.

Guetta has been enticed into the everyday cinema verité movement of simply recording any, and everything that goes on in his life. From playing with his children, to his ultimate attraction of following other street

artists around and documenting their work, Guetta loves to watch, document and admire from behind the lens. Guetta eventually earns the trust and respect of various artists around the globe including the elusive

Banksy, his cousin Space Invader and Shepard Fairey, and provides the audience with an up close and personal view of a culture (or industry) which has been projected into the limelight over the past five years.

 

This isn't a film about 'graffiti' though, as some may simply see it as on the surface, aside from the exploration of a fast growing community it is also a deep, scary and heart-warming look at Thierry Guetta's

life over a decade onwards as he constantly leaves behind his family and his job to follow various artists around the globe. Mentally unstable, or one of the greatest French minds of the last twenty years, nobody

is quite sure what Thierry Guetta (also known as Mr Brainwash) is...

 

 

Upravo ga odgledao i moram reci da je sjajan. Jedan od boljih filmova uopste koje sam odgledao u poslednje vreme.

[Faustus]

Necu biti tako iscrpna kao gospodin Gein, n'umem, ali cu iskoristiti ovu priliku da mu se javno zahvalim za preporuke. Hvala!

 

 

http://www.imdb.com/title/tt0937237/

[Rehabilitovani Bagrem]

Ed Gein,nisam privrzen toliko tamnoj strani ljudske psihe.Mada sam nasao nekoliko dragulja,dokumentaraca zahvaljujuci tebi koje sigurno ne bih nasao.

 

Elem,svaka cast na izdavanju knjige i motivaciji,samo tako nastavi

[Ed Gein]

Pričica o Baader-Meinhof i grčkim "terorističkim" grupama.

 

Ulrike Marie Meinhof (1994)

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2011/05/ulrike-marie-meinhof-1994.html

[Ed Gein]

The Weight of Chains (2010)

 

 

Od autora "Kosovo: Can You Imagine?" evo jednog daleko, daleko ozbiljnijeg filma koji se bavi pravim razlozima za raspad Jugoslavije krvavim ratom. Kome je sve bilo u interesu da se razori takva jedna država koja bi danas bila ne lider na Balkanu, nego zasigurno i lider u Evropi ? Prikaz, kao i za sve kompleksne teme na ovom blogu, napisao je magistar anglo-američke književnosti, Dejan Ognjanović, te ga možete pročitati ovde.

 

The Weight of Chains is a Canadian documentary film that takes a critical look at the role that the US, NATO and the EU played in the tragic breakup of a once peaceful and prosperous European state - Yugoslavia. The film, bursting with rare stock footage never before seen by Western audiences, is a creative first-hand look at why the West intervened in the Yugoslav conflict, with an impressive roster of interviews with academics, diplomats, media personalities and ordinary citizens of the former Yugoslav republics. This film also presents positive stories from the Yugoslav wars - people helping each other regardless of their ethnic background, stories of bravery and self-sacrifice.

DOWNLOAD :

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2011/05/weight-of-chains-2010.html

 

Prejak trejler :

[Vitamin K Experience]

Plus za Weight of Chains, igrom slučaja tražio sam ga po netu ovih dana i nailazio samo na mrtve torente.

[Rehabilitovani Bagrem]

hvala za weight of chains,skidam film necu da citam review.Bio je na beldocsu 6 maja,steta sto nisam stigao da ga odgledam.Inace,reziser filma Boris Malagurski snima na leto film o Beogradu,film je u preprodukciji izacice krajem godine.

[Doom]

Odlican je The Weight of Chains, svako bi trebao da ga pogleda.

[Face Of Melinda]

Gledala prekjuce u Kinoteci Weight of Chains... fenomenalan film! Moja preporuka takodje ide ovom filmu, ljude koje je Boris sakupio sa sve informacijama o desavanjima sve je dobro uklopljeno i bez ispraznih delova gde bi paznja mogla da vam pobegne, naprotiv paznja je svo vreme tu, meni su tih sat i po-dva koliko je film trajao, a verujte mi nisam gledala na sat, prosli jako brzo

[Ed Gein]

ABRAKSASOV VODIČ KROZ RAJEVE PAKLA - Sva prodajna mesta u Srbiji !

 

 

Evo konačno obećanog spiska knjižara po Srbiji gde možete naći "Abraksasov vodič niz dokumentarni film". Naravno knjige ima i po drugim knjižarama ali ovde je kao sigurica. I da, samo napomena da kada budete tražili knjigu pod ovim nazivom, a nadrkano-smoreni prodavac vam kojim slučajem kaže NEMA, pored toga što mu treba smesta jebati milosnu majku, probajte da tražite i pod pravim naslovom, "A ZNAŠ LI TI JADAN DA SMO MI OĐE ZA OKULTNO ZADUŽENI?". I jebiga, znam šta ćete reći, i sam se sad kajem što dado' tako dugačak naslov, ali šta ću, to beše jače od mene, ipak je Miša Radivojević u kombinaciji sa Pajkićem i okultnim kraljem Milom Miranovićem neprevaziđena kombinacija, zar ne ? A i priznaćete, ima nekog gušta kad ušećeš u knjižaru, pa zaustiš npr. - Dobar dan, treba mi knjiga "a znaš li ti jadan...", a ovi te gledaju belo, ništa im nije jasno, plus još ako zabodeš naglasak, ma milina jedna. Znači, vredno svakog sekunda, jebeš mi sve. Inače, cijena 400.

 

Beograd

knjižara Beopolis u TC Eurocentar ulaz iz Dečanske 5 ili Makedonske 30

 

Niš

knjižara Evro–Giunti u ulici Obrenovićeva 11/1a

 

Novi Sad

knjižara Delfi u ulici Kralja Aleksandra 3

 

Kragujevac

knjižara Evro–Giunti u ulici Kralja Petra I br. 5

 

Zrenjanin

Teatar

Biblioteka Žarko Zrenjanin

 

Subotica

Limbus

Plato Subotica

 

Kraljevo

Prozor

Kulturni centar Ribnica

[Talvi]

Zrenjanin

Teatar

Biblioteka Žarko Zrenjanin

 

Fakjea, uzima se.

[Ed Gein]

Inače, 18. u sredu promocija u Klupčetu u Zrenjaninu u 20h

Knjiga će biti 300 dinara dakle 100 dinara jeftinija, ako te ne mrzi da čekaš naravno haha

[Talvi]

Baš jutros kupih, jbg ali ću svakako doći i na promociju.

[Ed Gein]

C-ya there tebrex

[Marko, Mon_a[MOR]e]

 

http://www.imdb.com/title/tt1512201/

Every spring, China's cities are plunged into chaos as 130 million migrant workers travel back to their home villages for the New Year's holiday. This mass exodus is the world's largest human migration, an epic spectacle that exposes a nation tragically caught between its rural past and industrial future.

Working over several years in classic cinéma vérité style, director Lixin Fan travelled with one couple who have embarked on this annual trek for almost two decades. Like many of China's rural poor, the Zhangs have left their Chinese village and their newborn daughter to find work in Guangzhou in a garment factory for 16 years and see her only once a year during the Spring Festival. Their daughter Qin, now a restless and rebellious teenager- bitterly resents her parents' absence and longs for her own freedom away from school and her rural hometown, much to the dismay of her parents. She eventually leaves school, against the wishes of her parents, to work in the city. Emotionally charged and starkly beautiful, Last Train Home examines one fractured family to shed light on the human cost of China's ascendence as an economic superpower.

 

Voleo bih da sam mogao da vidim kako se ovo snimalo, posto gotovo da ne izgleda kao dokumentarac. Sve preporuke!

 

torrent: http://btjunkie.org/torrent/Last-Train-Home-2009-DVDRip-Xvid-XTM-HARD-ENG-SUBS/4196f5728fe3c4ea96d864a81a19112e5f61bc831c7d

[dudi]

Dajte link za weight of chains

[Ed Gein]

Iconoclast (2010)

 

 

CERTAINLY THE MOST WANTED DOCUMENTARY IN THE LAST TWO YEARS.......FINALLY !!!

 

 

"Boyd Rice may well be the only person alive who's been on a first name basis with both Charlie Manson and Marilyn Manson. His career has spanned more than three decades, during which time he has remained at the epicenter of underground culture and controversy. Rice first came to prominence in the 70's as one of the founders of the genre known as Industrial Music, and soon gained a reputation for live shows that were deemed the most abrasive, minamalist and loudest concerts ever staged (his shows regularly clocked in at 130 decibels, whereas a jet plane taking off was a mere 113 decibels). As early as 1980, he was already hailed as The Godfather of Noise Music.

 

Since then, Rice has extended his creative pursuits to numerous fields, even lecturing at The Massachusettes Institute of Technology, despite being a high-school dropout. "My life", says Rice, "is a testament to the idea that you can achieve whatever the hell you want if you posess a modicum of creativity, and a certain amount of naivete concerning what is and isn't possible in this world. I've had one man shows of my paintings in New York, but I'm not a painter. I've authored several books, but I'm not a writer. I've made a living as a recording artist for the last 30 years, but I can't read a note of music or play an instrument. I've somehow managed to make a career out of doing a great number of things I'm in no way qualified to do".

 

Larry Wessel's documentary, ICONOCLAST is a 4 hour long tour de force, 6 years in the making; an in depth expose of Boyd Rice's life, career, and personal obsessions. No mere documentary, ICONOCLAST is more of a roller coaster ride through the fevered mindscape of one of the most controversial and unique artists of the modern age."

 

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2011/05/iconoclast-2010.html

[Novaliis]

E svaka casta za ''Iconoclast''.

 

Ovo je jedna od mojih omiljenih njegovih stvari:

 

People

 

Do you ever think about

What a lovely place the world would be

Without all the people

That make life so unpleasant?

 

All the small, petty people

All the ugly, annoying people

It's hard not to think about it

 

I like to think about

What could be

Done to these people

Something cruel

Something mean

Something just

But the meaner the better

Goodness knows they deserve it

 

Have you ever dreamed of

Killing all the stupid people?

Not just the unintelligent people

But the sort that don't know anything about anything

But seem to have opinions about everything

They're only too ready to offer their advice about

How to run your life

And yet look at how they run their own lives

For the most part they've accomplished nothing

They've contributed nothing

Their lives are miserable

But they talk, talk, talk…

At the very least their tongues should be cut out

At the very least..

Edited May 14, 2011 by Novaliis

[Ed Gein]

Satan Panonski - dokumentarac (1990)

 

 

Jedini dokumentarni film snimljen za života Satana Panonskog, ujedno i diplomski rad Milorada Milinkovića, te uzbudljivo svedočanstvo nastupa u Beogradu. Pratimo performans u SKC-u uz neizbežnog Džonija Rackovića, zatim gostovanje na B92 radiju kod Fleke, onda jako zanimljiv razgovor u stanu, a sve se završava nikad ranije prikazanim kadrovima iz čuvene neuropsihijatrijske bolnice Popovača gde je Čuljak proveo poslednju dekadu svog života. Inače, uspeo sam tada da snimim celokupan nastup na radiju na nekoj never-before-seen audio kazeti od 200 minuta, ali sam je na nesreću '92 pozajmio jednom Stašinom (moja tadašnja cura) drugaru koji posle iz nepoznatih razloga nije hteo da mi je vrati, te je izvršio samoubistvo '93 godine ako me sećanje ne vara, tako da je to otišlo u nepovrat. Jebiga. Uglavnom tu ima jedna prejaka poenta, kad ga lik tokom uključenja u program pita, "znači voliš da živiš?", na šta mu Satan odgovara, "ne volim al' moram", a ovaj će "a zašto moraš?", a Satan, "MORAM, JER ĆE MAJKA PLAKATI". Nema dalje, jer u tom odgovoru leži suština ne samo njegove priče, nego priče svih nas koji baš i nismo neki fanovi života, samo je Satan avatar koji je prvi uspeo da artikuliše tu poruku na pravi način i da je skroz slobodno pusti u etar. Veliki rispekt za taj rad.

 

Pored toga objasnio je i na jako lep i razumljiv način zašto se pojedini ljudi seku, odakle uopšte potiče potreba za tim, ali i kako se desilo to čuveno ubistvo zbog kojeg je proveo skoro cele 80-e u ludari. Inače, još jedan tekst o Satanu, povodom njegovog gostovanja na Radio Sarajevu možete pročitati ovde. I još jednu stvar bi dodao za ove što me kao prozivaju što pljujem po B92, pa evo vam eksplicitnog dokaza, 1990. godine su na radiju B92 mogli da gostuju čak i likovi kao što je Satan Panonski, a probajte da zamislite sad, 2011. dal' bi bilo ko sličan njemu mogao ma samo da primiriše tamo, da uđe u zgradu, pa bre danas im je najekstremniji panker koji gostuje zna se ko, i aj', šta dalje da pričamo ? E BAŠ ZATO TVRDIM DA SU B92 SMRADOVI i PIČKE PRODANE, jel' sad bar malo jasnije ? Toliko od mene. HAIL SATAN !

 

http://abraxas365dokumentarci.blogspot.com/2011/05/satan-panonski-dokumentarac-1990.html

[Мајор Гашпар]

Свака част за Панонског.